Zarejestrowałam się tu wczoraj, ale nie chciało mi się nic pisać, więc dziś nadrabiam. Wypadałoby najpierw się przywitać, więc grzecznie się witam.
Teraz czas na coś o sobie. No to... Hmm... Mam 21 lat. Mieszkam jakieś 100 km na południe od Warszawy (moje dokładniejsze miejsce zamieszkania chyba nie jest potrzebne?). Uwielbiam koty, ale niestety teraz żadnego nie mam, bo moi rodzice się nie zgadzają. Lubię rysować, głównie smutne, mroczne, trochę makabryczne obrazki. Nie wychodzi mi to tak dobrze jakbym chciała, ale staram się tym nie przejmować. Poza tym mam fobię społeczną przez którą w pewnym sensie zawaliłam studia. Nie lubię tłumów, bardzo ciężko mi odnaleźć się w nowym towarzystwie i zawierać nowe znajomości. Ale od miesiąca biorę leki i chodzę na terapię, więc mam nadzieję, że pokonam moje lęki i może wrócę na studia, albo zrobię cokolwiek by wyjść z domu.
Trafiłam tu dzięki zaproszeniu w prywatnej wiadomości na forum o fobii społecznej. Na początku je zignorowałam. Później zajrzałam tu z ciekawości, przejrzałam kilka wątków, ale nadal się nie zarejestrowałam. Dopiero wczoraj nie mogąc zasnąć, nudząc się i skacząc po różnych stronach znów tu trafiłam i postanowiłam założyć konto. Nie wiem jak często i jak bardzo będę się tu udzielać. Mam nadzieję, że nie ucieknę po paru postach jak To miałam w zwyczaju na kilku innych forach. Niestety bardziej wolę obserwować z boku niż sama brać udział w dyskusjach. To chyba dlatego, że boję się wyrażać własne zdanie i boję się ośmieszyć.
No to chyba tyle. Jeśli macie jakieś pytanie to śmiało. Może na nie odpowiem.

Doskonale Cię rozumiem. Też zawszę się boję, że ktoś wyśmieje moje poglądy i zmasakruje mnie jednym tekstem. To forum jest jednak dobrym miejscem na przełamanie tego uprzedzenia i chyba nawet jestem świetnym przykładem w tej kwestii

Cześć GoodbyeKitty, też jestem zdania, że to forum to dobre miejsce żeby przełamywać swój lęk przed odzywaniem się - póki co nie spotkałam się tu z wyśmianiem, a też się tego boję o mam nadzieję, że nie będzie to tutaj miało miejsca. Tak więc jestem zdania, że jeśli chcesz to powinnaś się tu udzielać

.

Witaj serdecznie
Nie musisz się bać wygłaszania tutaj swoich poglądów. Nikt Cię tu nie wyśmieje, bo wszyscy mieliśmy różne przeżycia z nieśmiałością

Oż w dupu nie wiedziałem, że to też typa Więc to też lubię i zaśmieciłem temat :S

Pisz śmiało Witam na forum

czesc Kitty
Jak masz na imie?

Cześć, cześć Kitty!
Przeczytałam jeden Twój post i już Cię uwielbiam!
Kocham koty, dla mnie to są najsłodsze, najcudowniejsze i najmilsze istotki na całym świecie.
Uwielbiam ich sposób bycia, wygląd, gesty jakie wykonują, dla mnie w każdym calu są doskonałe.
Niestety w chwili obecnej mam pieska, którego brat przyniósł bez pozwoleni i to jest jedyny powód dla którego nie posiadam własnego kociaka.
Jednak miłość do kotków nie jest jedyną rzeczą jaka Nas łączy. Jakiś czas temu też rysowałam smutne, dołujące obrazki, one pozwalały mi wyrazić własne uczucia. Czułam się lepiej kiedy mój cały smutek przelałam na czystą kartkę papieru, dało się odczuć wtedy taką magiczną ulgę jakbym częściowo pozbyła się ciężaru z serca.

Witaj na forum, mam nadzieje, że jednak skusisz się na częste pisanie

Dziękuję za miłe powitanie.
BiałaWilczyca, jak dawno tego nie słyszałam, fajnie znów posłuchać piosenek które kiedyś bardzo się lubiło.
Nestor, na imię mam Karolina. Kiedyś nie lubiłam swojego imienia, ale na szczęście mi przeszło.
Paola, cieszę się, że ktoś tak samo jak ja kocha koty. No i mi rysowanie smutnych obrazków raczej pomaga, czasami wręcz dołuje bardziej.