Taki śmiechowy temacik, w którym będziemy się hmm powiedzmy spowiadać ;P

Co robicie kiedy się zakochacie tak mocno, że nie możecie przestać myśleć o tej osobie i robi się Wam aż słabo na samą myśl o tym kimś?

U mnie wygląda to dość zabawnie jak przypuszczam, bo nagle zaczynam robić się mega miła i robię wszystko (dosłownie wszystko) by choć na chwile dotknąć tej osoby (tylko bez skojarzeń proszę mi tu).
Niestety robię się też zazdrosna bardziej niż zwykle i mimo tego, że jestem słodziutka to potrafię się wkurzyć i opieprzyć z góry na dół. Zachowanie bardzo emocjonalne
Staram się też wziąć kogoś na moje wdzięki, na moją urodę i sugeruje niby to w żartach pewne rzeczy ;P

I jaka jest najgłupsza rzecz jaką słyszeliście o podrywaniu?
Mnie chyba nikt nie pobije, gdyż słyszałam o magii feromonów i nie mam na myśli perfum. Otóż robi się to tak... zakłada krótką spódniczkę i nie ma się na sobie majtek Nigdy nie próbowałam i nie mam zamiaru, ale metoda ponoć skuteczna.
Inne dziwactwo to (kto nie ma mocnych nerw niech nie czyta)...
... dodawanie krwi miesiączkowej do zupy czy herbaty, fuj!
Ehem, dobra, tego nie było, zapomnijcie!

I do czego bylibyście się w stanie posunąć by zdobyć ukochaną osobę?
Sama tego jeszcze nie wiem, ale na pewno nie zrobię tych dwóch czynności, o których wyżej pisałam.

Faceci też się wypowiadajcie, ja pisałam pod swoim kątem, lecz Wy możecie napisać co robicie by zdobyć dziewczynę ;P

To tyle...

Ja słyszałem o dodawaniu krwi miesiączkowej celem rzucania złego uroku <czyt. przeklęcia kogoś> Niezależnie od intencji, sposobu działania bądź braku wolałbym nie wypić takiej "mikstury" :S

Ja nie zdobywam kobiet niezależnie od emocji. Nie umiem. Tak samo nie umiem konkurować i nie lubię z resztą. Nigdy nie walczyłem o nikogo na siłę. Jeśli dziewczyna wolała inny "model" to nie stawałem na drodzę do jej szczęścia i praktykuję to po dziś dzień

No dobra, to się tu wyspowiadam
Mam słabość do introwertyków A jak do tego jeszcze przystojny brunet, to automatycznie: (Ile już zauroczeń przeżyłam z tego powodu)
A co w takich sytuacjach robię? Niestety, absolutnie nic.
Po pierwsze brak umiejętności (ehh... ta moja nieśmiałość i niepewność siebie).
Po drugie, mam coś w rodzaju żeńskiej odmiany kompleksu Edypa - zawsze musi być trochę starszy ode mnie, a najbardziej podobają mi się faceci koło 30-tki
Ostatnio moją ''ofiarą'' padł żonaty facet, w dodatku z dzieckiem (jak dodam jeszcze, że to był mój daleki krewny, to możecie sobie wyobrazić w jak beznadziejnym znalazłam się położeniu) i jeden wykładowca z uczelni (ale w nim to akurat kochają się wszystkie dziewczyny na roku, więc nie jestem jedyna).
Cóż za beznadziejna ta moja sytuacja, ja to mam pecha

Heh. Kiedyś słyszałem, że taki rodzaj sympatii ma głębokie podłoże psycho-seksualne

Osz... Cichy, rozgryzłeś mnie Ty Freudzie jeden

Wydało się ale na powagę myślisz, że <jak to ująć w tym dziale... > starsi faceci mają większą witalność i mogą dłużej hasać?

Haha..Nie mam pojęcia Moja miłość z w/w powodów pozostaje platoniczna jak ma się rozumiec Ale pamiętam, że nigdy przez całe życie nie podobał mi się w szkole żaden rówieśnik, jeśli już to nauczyciel I to był też jeden z powodów dla ktorego olałam pewnego takiego kandydata-rówieśnika jak juz sie pojawił Nie działali na mnie tacy zupełnie. Wybredna ze mnie istota

Nio, a mogła być taka miłość to nie wzięła i odrzuciła

Femme fatale

Złodziejka serc