j. w. Nie żebym nie próbował . Czy miał kto podobnie ? przydałby się jakiś sposób

Ja uznałam, że ja jestem ważniejsza, niż inni, i że to ja mam się czuć ze sobą dobrze, a nie przypodobać się do społeczeństwa. Czyli przestało mnie obchodzić otoczenie. Stało się to po tym, jak zdradziła mnie przyjaciółka.
Nie wiem, czy ci to pomoże.

Sea, z tego, co piszesz tu jak i na sb odniosłam wrażenie, że trochę popadłaś w skrajności to chyba też nie jest dobre. Wydaje mi się, że warto mieć dystans do ludzi i nie za wiele oczekiwać od nich, ale też nie ma sensu zamykać się we własnym "ja"

A co do tematu, to nie wiem, szczerze mówiąc. To chyba nieuniknione, że jednym się pokazujemy z jednej strony, a innym z innej. Chyba, że to przechodzi w jakieś formy patologiczne, mitomanię...

W tamtym roku tak, ale teraz nie narzucam niczego nikomu, nie mam problemu z normalną rozmową z osobą, w której, np. mi się nie podoba, że pali zwykłe papierosy. Oczywiście, wyrażam swoje zdanie tak, żeby było wiadomo, że ja nie jestem za czymś, ale też nie chcę innych urażać. Już jest ze mną dobrze, Lara

No ja tam nie ingeruję w Twoje życie, rób co chcesz hah

Oprócz tego że lepiej się czuje sam ze sobą i wsród kolegów z polibudy . Ale bardziej o sposób jak z tym walczyć . Tutaj moja motywacja za słaba jest

To może bardziej potrzebujesz ludzi niż ja, to ja tu ci nie mam jak doradzić

(16-11-2016, 22:06 PM)sea_Acea napisał(a): To może bardziej potrzebujesz ludzi niż ja, to ja tu ci nie mam jak doradzić

Jeżeli masz racje to już jestem na przegranej pozycji . Może jakieś inne pomysły ?

Może zaczniemy inaczej: Dlaczego nie jesteś sobą przy ludziach? Boisz się czegoś?

Tak boje się powrotu tego co było przed ukończeniem Technikum . z każdym czy to pisanie / czy rozmowa boję się nawet każdy wpis czy zdanie w rozmowie jest dla mnie wyzwaniem . Bo się boje zwyzywania i tak dalej .
Tylko z osobami które wychodzi że są w położeniu podobnym do mojego