Mi się właśnie dzisiaj tak zdarzyło, że nie poszedłem. Trochę głupio mi bo wysłałem CV umówiłem się a nie poszedłem. Ale no mam konkretny powód - jeszcze miesiąc praktyk na głowie. A wy jeśli nie chodzicie to dlaczego?

Zasadniczo to dobrze jest chodzić na każdą rozmowę. Bo raz, że oswajasz się z tym tematem, poznajesz coraz to ciekawsze pytania na tego typu rozmowach (moje ulubione pytanie jakie dostałem - czy gra pan w gry komputerowe?), a dwa, coraz lepiej można radzić sobie ze stresem na tego typu rozmowach. Ponadto, jeśli wiadomo, że nie uda nam się pracy rozpocząć "od zaraz", to można śmiało powiedzieć, że mamy okres wypowiedzenia o okresie X bądź właśnie praktyki, które niebawem się kończą.

W każdym razie, ja sam nie byłem na wszystkich rozmowach, na które mnie zaproszono. Bywały dni, kiedy miałem po dwie rozmowy jednego dnia i pierwszy pracodawca przekonał mnie naprawdę solidnie do tego, by przy nim pozostać. Wtedy drugą rozmowę tego samego dnia już sobie darowałem. Ale to wynikało z mojego sposobu rozsyłania CV. Do miejsc, w których widziałbym się i do miejsc rezerwowych, by ewentualnie mieć pieniądze, a szukać nadal fajniejszego miejsca pracy.

Reasumując - warto jednak na rozmowy śmigać, nawet po prostu dla sportu Tak, by z tym się po prostu otrzaskać. Warto

Ja zaliczyłem epizod kiedy to na taką rozmowę się wybrałem, ale na miejsce nie dotarłem Pojechałem tam lecz nawet nie wszedłem tylko przeszedłem obok budynku i się wróciłem a był wtedy ranek i padło Poprostu wydygałem i to nie tylko przed samym spotkaniem ale i nazwę firmy zapomniałem Wystarczyło wejść do budynku i się rozpytać Teraz mam z takimi rzeczeczami problemy a wtedy byłem chyba z 5x mniej śmiały

Też potrafię się wybrać i w ostatecznośći nie wejść do budynku/ uciec.

W Warszawie to zawsze jest odzew tylko jak się pojedzie na spotkanie i weźmie takiego pod włos to nagle wychodzi co innego. Ja już się z czymś takim spotkałem gdzie facet nie był mi w stanie sprecyzować moich obowiązków a co lepsze wycenić stanowiska.

Raz byłem na rozmowie o pracę i nie było tak źle. To była agencja, więc nie miałem kontaktu z szefem. Nie przyjęli mnie oczywiście nie informując o tym, a zostawiając w nadziei przez parę dni. Teraz patrzę na takie oferty, gdzie nie wymagają rozmowy kwalifikacyjnej, bo nie umiem takich ludzi oczarować rozmową i uśmiechem.

Jak już się z kimś umawiam to staram się być, często nawet przed czasem, bo "co się stanie jak mi autobus/kolejka skm nie przyjedzie?", jednak moje rozmowy o pracę/staż na razie nie skutkowały otrzymaniem stażu, jednak wiem, gdzie tkwi błąd, więc będzie dobrze Wg mnie takie rozmowy to właśnie praktyka, żeby następnym razem było łatwiej

Mnie strasznie męczą ter rozmowy...bo nic z nich dla nas nie wynika.

To taki sztywny standardzik. Niekiedy rozmowa nie jest do niczego potrzebna tak na prawde bo jak tylko 2 pierwsze slowa zagadasz to juz wie czy Cie zatrudni czy nie. Dlatego nie raz wychodza takie hardy jak jakies mega trudne pytania lub zadania w ramach tej rozmowy by kogos udupic. To kolejny powod czemu nie pojawilem sie na rozmowie, o ktorej kilkakrotnie pisalem opisujac swa tchorzliwosc...

(20-10-2015, 00:28 AM)Cichy napisał(a): Niekiedy rozmowa nie jest do niczego potrzebna tak na prawde bo jak tylko 2 pierwsze slowa zagadasz to juz wie czy Cie zatrudni czy nie.

Potwierdzam. Byłem świadkiem ostatnio w mojej pracy kilku rozmów kwalifikacyjnych, firma powiększa się. Szef jest niezwykle sympatyczną osobą, ale dziś przyznał prosto w oczy mi, a jestem świeżo zatrudniony, że wie, czy kogoś zatrudni z reguły po 2-3 zdaniach rozmowy. Generalnie większą szansę mają osoby, które mówią, niekoniecznie w 100% z sensem, ale takie osoby po prostu bardziej zapadają w pamięć. I wygląda na to, że pracę dostanie osoba rozmowna, uśmiechnięta, która miała problemy językowe (praca z niemieckim), ale zostawiła pozytywne wrażenie. Może to jakaś wskazówka...