Tak  jaż  kiedyś  pisałem   że nieśmiałość  to nie problem  a więc z nim się nie walczy A oto ten artykuł : https://www.google.pl/url?sa=t&source=we...N7&ampcf=1
 Jestem ciekaw  co  wy myślycie na temat tego artukułu

Jak ktoś twierdzi, że nieśmiałość jest dla niego problemem, to jest problemem. A jak ktoś twierdzi, że nie jest problemem, to nie jest problemem.

Eee... To za duże uproszczenie. Dla mnie problemem nie jest nieśmiałość, a raczej ogólno społeczna nietolerancja i wykluczenie nieśmiałych.

Nie, to nie jest uproszczenie.
Niby w jaki sposób nieśmiali są wykluczani społecznie? Oczywiście oprócz tego, że przez swoją nieśmiałość ich kontakty z ludźmi są bardziej ograniczone niż jakby nieśmiali nie byli.

bo problem jest gdzie indziej

Wszystko zależy na ile nieśmiałość stwarza na co dzień problemy i czy się chce to zmienić.

Nieśmiałość to negatywna cecha, której można się pozbyć. Tkwienie w kulcie adoracji nieśmiałości w niczym nie pomoże. Jestem negatywnie nastawiona do wszelkich prób nadawania jej pozytywnego wydźwięku. Jest to cecha zaburzająca poprawne funkcjonowanie.

Nie powinniśmy radować się z posiadania jej, lecz z nią walczyć.

Eeee... Nie zgadzam się

Zgadzam się z MokrymPraniem. O ile okresowo pojawiająca się nieśmiałość nie jest niczym niepokojącym i(z tego co pamiętam) dotyczy w różnych okresach życia dość dużą część populacji, to nieśmiałość, która jest "przytwierdzona" na stałe jest raczej problemem.

(13-04-2018, 12:01 PM)MamMokrePranie napisał(a): Nieśmiałość to negatywna cecha, której można się pozbyć. Tkwienie w kulcie adoracji nieśmiałości w niczym nie pomoże. Jestem negatywnie nastawiona do wszelkich prób nadawania jej pozytywnego wydźwięku. Jest to cecha zaburzająca poprawne funkcjonowanie.

 Nie powinniśmy radować się z posiadania jej, lecz z nią walczyć.

i

(13-04-2018, 14:45 PM)Xenon napisał(a): Zgadzam się z MokrymPraniem. O ile okresowo pojawiająca się nieśmiałość nie jest niczym niepokojącym i(z tego co pamiętam) dotyczy w różnych okresach życia dość dużą część populacji, to nieśmiałość, która jest "przytwierdzona" na stałe jest raczej problemem.

Mam wrażenie że mylicie pojęcia  Nieśmiałości  a   chorobliwej nieśmiałości.


Z tego  co ja wiem  nic z niczego  nie powstaje . A nieśmiałość   "pojawia się" i "znika" . to  jest niemożliwe

Choćby nawet  według  was jest  to  cecha  negatywna . To cechą pozytywną by  była  "śmiałość".  A przecież  zbyt śmiałym  jest też  być źle.

A co do tej nieśmiałości to jeszcze dorzucę to co mówi wikipedia :
Nieśmiałość jako cecha i zaburzenie
Umiarkowanie nasilona nieśmiałość jest prawdopodobnie doświadczeniem uniwersalnym, przeżywanym sporadycznie przez każdego lub prawie każdego człowieka. Istnieje jednak silne zróżnicowanie ludzi pod względem podatności na te reakcje. Dlatego termin nieśmiałość zwykle nie odnosi się do jednostkowego, chwilowego stanu, lecz występuje w kontekście cechy osobniczej, polegającej na tendencji do jego konsekwentnego pojawiania się w wielu rodzajach sytuacji i w odpowiednio dużym natężeniu. Tak rozumiana nieśmiałość jest zwykle uważana za cechę charakteru, związaną z wysoką samoświadomością.

U części osób nieśmiałość może osiągnąć nadmierne, patologiczne nasilenie, stając się jednym z głównych czynników kształtujących niektóre dziedziny życia społecznego i emocjonalnego jednostki. Oprócz przeżywanego bezpośrednio dyskomfortu, wiąże się to na ogół z zahamowaniem pewnych rodzajów aktywności i utrudnieniem funkcjonowania. Chorobliwa nieśmiałość może być przeszkodą w osiągnięciu ważnych dla jednostki celów, zarówno osobistych, jak i zawodowych, przyczyniając się często do niezadowolenia z własnego życia. W bardzo poważnych przypadkach — np. fobii społecznej, uważanej przez niektórych badaczy za skrajny rodzaj nieśmiałości — może dojść do praktycznej izolacji jednostki i poczucia utraty kontroli nad życiem.