Dopadła Was kiedyś? Mieliście coś takiego, że nie mogliście odnaleźć się w zwykłej sytuacji w gronie kolegów,koleżanek? Albo wtedy gdy ktoś do Was zagadał

Dużo jest w szkole osób nieśmiałych.

(06-06-2013, 19:57 PM)tajna napisał(a): tak trochę mi przeszło, ale i tak nie potrafiłam nawiązać trwałych relacji ze znajomymi byłam bardziej otwarta na innych, a oni byli też tacy wobec mnie, ale jakoś tak trzymałam się na dystans, powiedzmy.

Mam coś podobnego, nie umiem podtrzymywać znajomości, ludzi ze szkoły spotykam tylko w szkole, omijam wszelkie wyjścia klasowo-towarzyskie i nie wiem jak się przełamać. Ma ktoś na to jakąś radę?

Ja również miałem i nadal mam podobną sytuację w szkole, z początku było ciężko, ale później po trochu zacząłem się luzować, więcej śmiać z różnych rzeczy i dzięki temu jakoś były te znajomości, też nie spotykam się po szkole ze znajomymi i staram się unikać z nimi kontaktów ale z tym jeszcze dam radę żyć, za to najgorsze dla mnie było to że przez moją nieśmiałość nie skorzystałem z szansy i nie zagadałem do pewnej dziewczyny, która bardzo mi się podobała , teraz niestety jest już za późno :|, dlatego też zacząłem walczyć z nieśmiałością

Przez cały okres szkolny fobia.

(23-06-2013, 16:23 PM)Moa napisał(a):

(06-06-2013, 19:57 PM)tajna napisał(a): tak trochę mi przeszło, ale i tak nie potrafiłam nawiązać trwałych relacji ze znajomymi byłam bardziej otwarta na innych, a oni byli też tacy wobec mnie, ale jakoś tak trzymałam się na dystans, powiedzmy.

Mam coś podobnego, nie umiem podtrzymywać znajomości, ludzi ze szkoły spotykam tylko w szkole, omijam wszelkie wyjścia klasowo-towarzyskie i nie wiem jak się przełamać. Ma ktoś na to jakąś radę?

Też omijałem wszelkie wyjścia klasowe. To był błąd. Szkoła średnia nauczyła mnie by się bawić. Trudno było się przełamać by gdzieś wyjść ale warto było . Wiadomo nie zawsze było fajnie na początku byłem sztywny,małomówny ale z imprezy na imprezę było coraz lepiej. Tylko dalej zachowuje się sztywno gdy trafiam w obce towarzystwo (wesele ).

ja przez kazdy okres, zaczynajac od przedszkola, otwieralem kolejna furtke do smialosci

Wydaje mi się, że kiedyś nie miałam takiego problemu, jak teraz (a przynajmniej czułam się lepiej ze sobą). Począwszy od czwartej- piątej klasy szkoły podstawowej, zaczęłam mieć poważniejsze problemy w kontaktach z innymi.

Z nieśmiałymi nigdy nie miałem problemu, gorzej z tymi śmiałymi z którymi kompletnie nie umiem się dogadać. Z mojej klasy jedynie mam z 2-3 osobami coś wspólnego z resztą nie dyskutuje.

Jest po prostu okropnie. Tylko nielicznym w ogóle mówię "cześć" i gadam przeważnie tylko z jedną, najwyżej dwoma koleżankami. Kiedy wszyscy się razem wygłupiają i śmieją, ja stoję sobie gdzieś dalej i patrzę w okno. Nie chodzę na dyskoteki,unikam swojej klasy. Płeć przeciwna to ogólnie dla mnie jakiś inny świat (nie chodzi mi o miłość, chodzi o to, że w ogóle z chłopakami NIGDY nie rozmawiałam). Jest po prostu paskudnie. Ja już nie chcę żyć.

To czas to zmienić Czasem warto od tak odezwać się do kolegi Jesteś typową szarą myszką i wiedz, że po szkole kręci się chłopak, który Cię obserwuje