Macie coś takiego, że zastanawiacie się długo czy zadzwonić i czujecie niechęć, strach a w głowie układacie swoją wypowiedź?

Zawsze od zawsze tak mam,ze mam problem i strach czy bede umiała sie odpowiednio wysłowić,czy nagle nie zamilkne lub zapadnie długie yyy... Nie lubie poprostu rozmawiac z kims głosowo nie widzac go. W sumie telefonow tez nie lubie odbierac wiec trudno sie do mnie dodzwonic i wgl rozmowy telefonicźne mnie nudza, wole normalnie na żywo porozmawiac.

Mam podobnie jak dziewczyny. Boję się odbierać nieznajome numery, zapisane jeśli nie domyślam się o co chodzi też, jak domyślam się o co chodzi a temat stresujący dla mnie to też. Swobodnie rozmawiam jedynie z mamą i bratem. 24/24 noszę wyciszony telefon. W przeciwieństwie jednak do dziewcząt a zwłaszcza Miji mi widzenie rozmówcy w niczym nie pomaga, albo nawet przeciwnie, jeszcze bardziej mnie to stresuje mając świadomość, że ktoś patrzajet na mnie :S

Ja z odebraniem telefonu nie mam żadnego problemu, ale tak jak @Cichy mam zawsze wyciszony telefon i to przez to, że jak dzwoni(np gdy jestem w towarzystwie) to się pesze. Z układanką rozmowy to jak u dziewczyn i do tego towarzyszy bijące mocno serce.

Największy problem stanowi dla mnie rozmowa przez telefon w obecności innych osób. Szczególnie jeśli taka rozmowa ma charakter bardziej swobodny - jak rozmawiam ze znajomymi. Wtedy często boję się również tego, że w pewnym momencie utkwi ona w martwym punkcie... Jednak wraz z czasem stopniowo mój stres opada. Rozmowa bardziej oficjalna, gdy muszę coś załatwić, przychodzi mi znacznie łatwiej. Być może dlatego, że jest w niej konkretny cel, który staram się zrealizować jak najsprawniej. Przygotowując się do niej często właśnie układam sobie w głowie to, co chcę powiedzieć.

Mam podobnie. Jest strach i bijące serce. Niekiedy zwlekam, zanim zadzwonię.
Swobodniej podchodzę do telefonów do najbliższych.

Ja tam nie wyciszam telefonu ale rzadko odbieram

Jak mam zadzwonić do obcej osoby to też strasznie wali mi serce, ale z chwilą, gdy ta osoba się odezwie zaczynam nawijać i jest ok. Z tymże nie zawsze było tak "gładko". Parę lat temu moja nieśmiałość była bardziej dokuczliwa niż teraz. Jak miałam na przykład zadzwonić do sprzedawcy na Alle... , itp. to oprócz walenia serca, było mi gorąco, słabo, i się jąkałam.

Właściwie prawie wcale nie korzystam z telefonu. Sama z siebie nie dzwonię nigdzie. Są osoby, które do mnie dzwonią, ale odbieram, jak czuję się na siłach. Jeśli dzwoni obcy numer... wpadam w panikę. Nigdy nie odzywam się pierwsza jeśli już odbieram...

Kiedyś obawiałem się dzwonienia i odbierania telefonu . Nieistotne czy był to numer, który znam czy też jakiś obcy . Jeśli już odebrałem to wstawałem i z czerwonym międzymordziem, chodziłem jak idiota w każdy kąt domu. Odpowiadałem z wielkim trudem a po rozmowie miałem wrażenie, że rozsadzi mnie od środka. I pewnie byłoby tak do teraz gdyby nie konsultant Plusa (bardzo upierdliwa, wszechwiedząca menda). Przedstawiając korzystne oferty, ględząc i przekonując bez ustanku sprawił, że naprawdę się wk... zirytowałem i mości Pana ochrzaniłem . Od tej chwili pozbyłem się strachu przed rozmowami telefonicznymi . (zauważyłem, że większość lęków przełamałem dzięki odpowiedniej dawce złości)