Raczej trudno się dzielić swoimi zaburzeniami psychicznymi czy też fizycznymi. Poruszam temat z ciekawości chodź nie wiem czy już kiedyś był podobny tu wątek... No nic.
Czy doskwiera wam coś jeszcze prócz nieśmiałości? I czy dajecie sobie z tym rade?

Niby jakieś mam... Ale nie konsultowałam tego dogłębnie ze specjalistą. Po prostu żyję z tym.

Szczerze powiem nie wiem czy mam jakieś zaburzenia,jestem raczej spokojnym i wyluzowanym gościem,jedynie gdy wypiję za dużo to znajomi mowią mi że robie się nieprzyjemny,chamski i opryskliwy(ale tylko kilka razy tak naprawdę dużo wypilem),nieśmiałość to mój główny problem,jestem praktycznie odcięty od sfery uczuciowej.Cały mój wolny czas spędzałem przed komputerem,teraz staram się naprawić błędy i wyjść do ludzi

Ja jak dużo wypiję to robię się hmmm... śmiały Poważnie Wychodzę z zamknięcia No i robię się wesoły i rozgadany Może dlatego nie chcę walczyć z nieśmiałością by nie popaść w alkoholizm

a kto mowi, ze walczac z niesmialoscia popadniesz w alkoholizm?

Jeśli czuje się pewnie tylko po alkoholu...

Jak wypiję trochę alko to mogę podejść do jakiej będę chciał dziewczyny i pewnie zaczął bym z nią normalnie rozmawiac.

Ja mam Osobowość unikającą i schizoidalną potwierdzone przez psychologa/psychoterapeutę. Kilka lat temu zrobiłam sobie testy MMPI u prywatnego psychologa. Zapłaciłam 300 zł, ale było warto, bo się dowiedziałam czegoś o sobie. Teraz już wiem skąd się wzięło to moje ciągłe unikanie róźnych rzeczy.

Ja po latach zdecydowałem się na wizytę u psychiatry i się okazało że mam cechy osobowości anankastycznej + jakiś rodzaj nerwico-depresji haha !

(25-03-2015, 21:33 PM)Tsubasa napisał(a): Niby jakieś mam... Ale nie konsultowałam tego dogłębnie ze specjalistą. Po prostu żyję z tym.

Same here. Coś mam na bani, ale nie wiem jak to fachowo nazwać :p...