Kurcze często mam tak, że boje się zadać przypadkowej osobie pytanie np. gdy pytam o ulice. Przecież w ten sposób to ja zginę w dzisiejszym Świecie! Wy też tak macie?

Różnie z tym bywa. Przełamać się ciężko. Ale czasem się udaje.

Obligatoryjnie, chociaż dzisiaj zapytałem nieznanego kierowce autobusu prywatnej linii, którą jechałem pierwszy raz w życiu: "Po ile bilet". Natomiast jest to dosyć oczywista sytuacja, spytać przechodnia o kierunek nie odważyłbym się, wolałbym błąkać się póki nie znajdę, chyba że totalnie bym się pogubił...

Albo mam tak, że idę gdzieś, czuję, że się zgubiłem i nagle mi głupio bo czuję, że ludzie się na mnie patrzą

Naszczescie to dla mnie nie problem pytanie sie o droge czy gdzie co sie znajduje w miescie jest dla mnie naturalne i normalne wiec nie stresuje sie tym.

"Albo mam tak, że idę gdzieś, czuję, że się zgubiłem i nagle mi głupio bo czuję, że ludzie się na mnie patrzą "

Haha mam coś podobnego, a konkretnie w miejscach, w których pierwszy raz jestem to mam wrażenie, że ludzie na mnie patrzą i już wiedzą, że "nie jestem stąd" i wczoraj też tak miałem To powoduje, że staram się bardziej skupiać na swoim celu, ale ze stresu potrafię przyśpieszyć w kroku Nie lubię też za kimś iść i nie móc go wyprzedzić, zwłaszcza jeśli chodzi o kobiety. Mam wrażenie, że wiedzą, że za nimi idę i się nastawiają bojowo bo już domniemają czy nie jestem jakim zwyrolem co chce je napaść albo coś... To bardzo stresujące uczucie...

Mnie strasznie wkurza jak za kimś idę a mi się śpieszy...zwłaszcza rano...idę za kobietą i nie da rady jej wyprzedzić a jest blisko 8:00. Ludzie w Warszawie są strasznie leniwi. Na styk albo się spóźnić. Raz miałem taką sytuację, że nie mogłem wyprzedzić kobiety a biegłem do tramwaju, a ona idąc powoli spogląda na zegarek i nagle biegnie...no kur....

Masz rację. Często np. na Wileńskim tak mam, że tam gdzie jest krótki cykl świateł to ludzie idą jak krowy na pastwisko i ani ich omiń ani przeskocz, a światła już się zmieniają w momencie jak wszyscy są na środku jezdni

mnie tez to wkurza jak sie spiesze a ktos ledwo idzie przede mną wrrrr! Tylko klne w myslach ale ani mi sie sni poganiac tej osoby

Moze sprobujcie mojej techniki?
Kiedy za kim ide, a bardzo mi sie spieszy lecz nie moge minac tej osoby, to mowie "przepraszam", a mijajac ja z usmiechem na twarzy odpowiaadm "dziekuje"