Hmm.... cięzko powiedzieć o wszystkich, bo niektórych moge nie zauważąć, ale na pewno nie potrafie rozmawiać z ludźmi, nawet borykajacymi sie z podobnymi problemami jak ja. Unikam jak moge sytuacji gdy moge być w centrum uwagi nawet nie wielkiej grupki osób, z tego też powodu często nie ma mnie na zajeciach na uczelni. Nie zabieram głosu w wielu sprawach, bo nie uważam aby moje słowa były wartościowe, też nie podejmuje rozmowy bo mam wrażenie ze pzreszkadzam albo jestem nudny i nie mam nic do zaoferowania rozmócy... O takich rzeczach jak niska samoocena raczej nie tzreba pisać

Lime, czyli duży dystans, skromność, wycofanie, niska samoocena i brak 100% pewności siebie to możemy piątke przybić , u mnie podobnie

Brak pewności siebie, nawet głupi komentarz potrafi sprawić, że zaczynam wątpić w słuszność swoich poglądów, postanowień. Z tego też powodu ciężko jest mi rozpocząć i podtrzymać rozmowę. Nawet jak się uda zacząć, to czasami rozmowa potrafi się urwać w pewnym momencie i lipa...
Niska samoocena, chociaż z tym jest ostatnio trochę lepiej, ale długo ta cecha miała znaczny wpływ na moje życie.

Brak pewności siebie, duża samokrytyka, uległość w wielu przypadkach. Nie umiem narzucić swojego zdania. Boję sie, że jak się odezwę to powiem coś oczywiście tak durnego, że mnie wyśmieją. Czuję się mało warta, uważam że wszyscy a w szczególności wszystkie kobiety są ode mnie lepsze i są dla mnie zagrożeniem. Nawet najmniejsza porażka wprowadza mnie w niemal stan depresyjny. Jeśli ktoś skieruje jakąś negatywną uwagę co do mnie, biorę to bardzo do siebie. Często nawet wyszukuje w zdaniach, że ktoś mówi zle o kims ale mysli o mnie (choć wcale tak nie jest). Paranoja...

Szarlotka- a dlaczego uwazasz w szczegolnosci kobiety za lepsze od siebie i dlaczego bierzesz je za zagrozenie? Zagrozenie w jakim sensie?

,,,,,,,,,,,,,,,,

Rarity- ze względu na mojego partnera. Boję się, że w końcu zauważy, że ma dookoła lepszy wybór.. Boję się odrzucenia. Nie widzę w sobie nic

(23-05-2017, 18:43 PM)szarlotka napisał(a): Rarity- ze względu na mojego partnera. Boję się, że w końcu zauważy, że ma dookoła lepszy wybór.. Boję się odrzucenia. Nie widzę w sobie nic

Jeżeli masz partnera tzn, że masz w sobie to coś, czego inne nie osiągnął nigdy. I mogą jedynie Ci pozazdrościć!

Hehe. Ja też uważam, że nie stanowię konkurencji dla nikogo W moim przypadku jednak życie to weryfikuje i to najbrutalniej jak tylko się da

A ja jednak ciągle sobie wmawiam, że jest ze mną z przyzwyczajenia i jeśli pojawi się inna, on mnie zostawi. Tak, wiem mam szczęście ale to szczęście niestety nie pozwala mi zaufać i mnie to niszczy..